Het gaat om wie, niet waar / It's about who, not w

Het gaat om wie, niet waar

De eerste stappen door de Aziatische jungle:

Regelmatig wordt door mensen aan me gevraagd wat de mooiste plekken zijn van de verschillende reizen die ik heb gemaakt. Steevast is mijn antwoord daarop, de plekken waar ik de leukste mensen heb ontmoet. Tijdens mijn bezoek aan het natuur reservaat van Taman Negara werd dit weer bevestigd. Bij mijn aankomst in deze oeroude jungle kwam ik in Ros (een afkorting van Rosamund) een ‘oude bekende’ tegen. De eerste keer was nog samen met Coen in ons hostel in Koh Phangan, vervolgens was mijn eerste dag in de Cameron highlands haar laatste dag en zonder het van elkaar te weten kwamen we allebei op dezelfde dag Taman Negara aan. Al snel hadden we daar een groepje van 6 mensen gevormd met wie we de volgende dag zelfstandig een van de vele paden door de jungle volgden. Deze jungle krioelt werkelijk van het leven waardoor je omringd wordt met het geluid van de vogels en vooral de insecten, die een kabaal maken waarbij onze krekels verbleken. Tevens kom je indirecte sporen van de dieren tegen zo ben ik meerdere keren over olifanten poep gestapt en heb ik de voetafdruk van een zwarte panter gezien. Het echt spotten van deze dieren is bijzonder moeilijk omdat veel dieren vooral ’s nachts actief zijn en vaak schuw zijn. Ook de dichte begroeiing maakt het moeilijk om veel te zien, ondanks dat je met regelmaat geritsel tussen de varens en de bomen hoort. Wat je wel tegenkomt zijn enorme mieren, cicade’s (die vooral verantwoordelijk zijn voor het grote kabaal) en andere geleedpotigen en insecten. Tijdens de eerste wandeling zagen we op een pauw lijkende vogel die ik de jungle kip heb genoemd en helemaal aan het einde een aapje en een relatief kleine hagedis. Het voor mij meest bijzondere dier wat we tegen kwamen was een soort sluipwesp. Deze brute wespen jagen op de spinnen die in de jungle leven, verlammen ze en leggen een eitje in de buik van de spin zodat de larve de spin leven kan opeten. Wij zagen een van deze wespen een verlamde of dode spin wegslepen. Geen tijgers, olifanten, panters of tapirs deze wandeling door de jungle maar wel een bijzonder ontmoeting dus.

Uitdagingen in de jungle:

De volgende dag vertrok een deel van ons groepje van de eerste dag en bleef ik met 3 dames over, hé wat vervelend nou.. We besloten om een ander jungle pad te bewandelen, maar kwamen hier wat onvoorziene uitdagingen tegen. Een wandeling door de jungle hier is sowieso al een opgave door het warme weer, de hoge luchtvochtigheid en het heuvelachtige karakter van het landschap. De paden zijn niet altijd even duidelijk zichtbaar waardoor er een kans bestaat dat je verdwaalt en we kwamen onderweg ook een grote python tegen, die ik zelf helaas gemist heb omdat ik achteraan in ons groepje liep en deze slang zich snel ‘uit de voeten’ maakte :blush:. De andere kregen hier toch wel een beetje een onbehaaglijk gevoel van en dan waren er nog de bloedzuigers. Deze lijken zo’n beetje alom aanwezig en verstoppen zich tussen de dode bladeren totdat ze je aan voelen komen door de trillingen van je voetstappen. Zonder het te weten zuigen ze zich vast aan je enkels of voeten, waarbij ze in je schoen kruipen en zo door je sokken heen bijten. Op zich een pijnloze en volgens mij weinig gevaarlijke ervaring aangezien ze in tegenstelling tot muggen geen ziektes overbrengen. Maar het hele idee van deze kleine beestje die je bloed drinken is zeer onprettig en ze laten wondjes achter die vaak nog uren blijven bloeden door de bloedverdunners die ze in je systeem aanbrengen. Al met al werd deze ervaring ons iets te veel en zijn we omgedraaid en terug naar het hostel gegaan.

Maar als je denkt dat ik na deze ervaring genoeg had van de jungle dan heb je het mis. Sterker nog bij terugkomst heb ik me ingeschreven voor een nachtwandeling met een van de gidsen in het park en me aangemeld voor een 2 daagse jungletocht met overnachting in een grot midden in de jungle. Hoewel we tijdens de nachtwandeling op een relatief kleine boomslang na geen grote dieren zagen kom je er dan wel achter hoeveel insecten en andere ‘creepy crawlers’ er in het bos leven. Dit werd vooral duidelijk aan het grote aantal schorpioenen die we gespot hebben. Deze hebben namelijk de vreemde eigenschap dat ze in het donker oplichten wanneer je een blacklight op ze schijnt. Hierdoor zijn ze van grote afstand te spotten. Tijdens onze wandeling van een uur hebben we denk ik zeker 30 van deze beestjes gezien. In grootte variërend van een centimeter of twee tot een centimeter of tien en zelfs dit was volgens onze gids maar een schorpioen van gemiddelde lengte.

Een oprechte connectie:

De volgende ochtend heb ik ook afscheid van Ros genomen en ben ik begonnen aan de tweedaagse tocht door de jungle. Ons groepje bestond uit Katy, een Britse dame die de avond ervoor in het hostel was aangekomen een Frans stelletje en Anne-Lotte een avontuurlijk ingestelde Nederlandse meid die op geheel eigen wijze bezig is met zelfontplooiing. Dit soort tours zijn vaak de dingen waar ik het meest van geniet tijdens het reizen omdat je niet alleen echt even weg bent uit de samenleving, maar je ook in een situatie terecht komt waarin je elkaar in korte tijd goed leert kennen. Tijdens deze twee dagen heb ik dan ook een band op gebouwd met deze mensen die normaal niet te bereiken is in zo’n korte tijd en moeilijk uit te leggen is, maar voor mensen die zelf gereisd hebben wel heel herkenbaar is. Tijdens de 2x 8km die we door de jungle hebben gelopen, hebben we het over de meest uiteenlopende onderwerpen gehad van persoonlijke achtergronden tot hoe het universum in elkaar steekt, over hoeveel je over jezelf leert tijdens het reizen en hoe je als mens daardoor verandert, over de voortuitgang die we al dan niet geboekt hebben met onze moderne maatschappij, over het lot en toeval en over de mooie reisbestemmingen die we al gehad hebben en waar we nog naar toe willen. Hoe mooi de jungle in Maleisië hier dan ook is, hoe exotisch de verschillende dieren en planten zijn die je allemaal tegen komt, dit soort gesprekken en de oprechte band die je hiermee met elkaar opbouwt was voor mij het echte hoogtepunt van deze reis. Ik ben dan ook dankbaar dat ik deze mensen heb leren kennen en samen met hen deze ervaring heb mogen delen. Voor de rest eurocard mastercard.

Over de tocht zelf:

De tocht zelf was verder goed te doen al waren de bergachtige stukken in deze omstandigheden soms best pittig. Daarbij zijn we nog legio bloedzuigers tegen gekomen. Ik denk dat ik er al een stuk of 4 uit een enkele schoen had getrokken tijdens een pauze halverwege en dan bleek ik er nog eentje over het hoofd gezien te hebben die zich blijkbaar al een tijdje aan mijn bovenarm bevestigd had aangezien die zichzelf al behoorlijk vol had gezogen. Onze slaapplek was behoorlijk grote grot waar we onder de vleermuizen sliepen. Het eten wat door onze gids werd klaar gemaakt, curry met kip en rijst, smaakte nog verassend goed en dat was niet alleen maar vanwege de honger. ’s Avonds hebben we nog een kleine avondwandeling gemaakt en zagen we nog 2 stekelvarkens door de jungle lopen. Even later bleek eentje ervan ook nog eens de grot ingelopen te zijn op nog geen 5 meter van waar we sliepen. Best een toffe ervaring dus en gelukkig geen grote roofdieren die ons nog bezocht hebben ‘s nachts. De volgende dag zijn we nog een kleinere grot in gegaan waar het werkelijk stikte van de vleermuizen en we een kleine slang zagen die zich die in een holletje had verstopt. De tweede dag verder was ook gevuld met weer vele leuke en goede gesprekken en eindigde na een lange wandeling met een klein bezoekje aan een klein dorpje van de inheemse bevolking hier die nog steeds traditioneel leven. Hier hebben we nog wat uitleg over hun gebruiken gekregen en leren schieten met een blaaspijp alvorens we weer terug naar het hostel zijn gegaan voor een zeer welkome douche. De volgende dag heb ik nog ene dagje gechilld in het hostel met Anne-Lotte en Katy zodat ik tijd had om de was te doen en met weer schone kleren naar Kuala Lumpur kon vertrekken, waar ik mijn telefoon heb laten maken. Die had het namelijk begeven tijdens een wandeling een van de eerste dagen hier.

It’s about who not where:

The first steps into the Asian jungle:

People ask me regularly about the most beautiful places that I have been to when travelling. My answer invariably is the places where I met the best people. This was once again confirmed during my visit to the nature reserve of Taman Negara. When I arrived I met an ‘old’ acquaintance Ros (short for Rosamund). The first time we met was when I was still travelling with Coen on Koh Phangan, then my first day in the Cameron Highlands turned out to be her last and without knowing we both arrived in Taman Negara on the same day. Quickly we formed a group of 6 people with whom we explored the paths in the jungle by ourselves. This jungle is teeming with life and quickly you’re surrounded by the sound of the birds and mostly the insects here which make so much noise that our crickets pale in comparison. Also you encounter a lot of traces of animals here, I stepped over elephant poo multiple times and saw the footprint of a black panther. Really spotting these animals can be difficult though because a lot of animals are nocturnal and shy/ The dense forestation makes it more difficult to spot large animals despite the frequent rustle of the ferns and trees. What you do see are giant ants cicadas (which are mainly responsible for the sounds you hear) and other arthropods and insects. During our first hike into the forest we saw a peacock like bird which I dubbed a jungle chicken and right at the end a monkey and a small lizard. But for me the most special encounter was with the spiderwasp. The brutal wasps hunt for spiders in the forest, paralyze them so they can lay an egg in it’s belly. This allows the larva to eat the spider alive from the inside. We saw one of these wasps dragging away a dead or paralyzed spider. No tigers, elephants, tapirs or panthers this trip but a special meeting nonetheless.

Challenges of the jungle:

The next day part of our group departed which left me along with three girls, geez what a bummer… We decided to take another jungle path into the forest, but encountered some unforeseen circumstances. A hike through the forest can be hard enough as it is with the warm weather, the high humidity and the mountainlike terrain, and also the paths themselves aren’t always clear which increases the risk of getting lost. On top of that we encountered a fairly large python which unfortunately I missed because I was walking at the back of our group and this snake slithered away fairly quickly. It gave the others an uneasy feeling and then there were the leeches. There were heaps of them hiding between the dead leaves waiting to sense the vibration of your footsteps. Then without you knowing they latch onto your feet and ankles, crawling inside your shoes and biting straight through your socks. An in itself painless and I think mostly harmless experience since unlike mosquitos they don’t carry any diseases. But the whole idea of them drinking your blood is very uncomfortable and they leave wounds which can bleed for hours because of the blood thinners they leave in your system. All in all it was more than we wanted to deal with so we turned around and went back to the hostel.

But if you think that I had enough of the jungle after this experience, think again. In fact after our return I subscribed for a guided night hike through the jungle and a 2 day trek through the jungle with an overnight stay in a cave in the middle of the jungle. Despite not seeing any large animals during the night hike, except for one small tree snake, you do get a sense of just how much life there is in the forest. This was demonstrated during the hike by the amount of scorpions we saw. Strangely enough these light up when you shine a blacklight on them, making them easily spottable from a long distance. During a 1 hour walk through the forest we saw around 30 of these animals varying in size from about 2 centimetres to about 10. Even this was considered only a medium size by our guide.

A genuine connection:

The next morning I also said goodbye to Ros and started my 2 day trek through the jungle. Our group consisted of 5 people including Katy a British woman that had arrived at our hostel the night before, a French couple and Anne-Lotte (Anna) an adventurous Dutch girl who had found unique ways for self-development and growth. These are the kind of tours which I always enjoy the most during my travels because not only are you completely away from society for a while but you also are put in a situation where you can get to know each other quickly. During these to days I bonded with these people in a way which is normally not possibly to achieve in just 2 days., is hard to explain but also very recognizable for people who have travelled themselves. During the 2x 8km we hiked through the jungle we talked about the most diverse subjects ranging from personal backgrounds, to how the universe works, about how much you learn about yourself when travelling and how that changes you as a person, about the progress (if any) we have made as a modern society, about fate and coincidence and about the beautiful travel destinations we visited and still want to visit. No matter how beautiful the jungle here in Malaysia is, how exotic the animals and plants are that you see, these kinds of conversations and the genuine connection you build with them were the true highlight for me during this trip. I feel grateful for having met these people and having shared this experience with them. For the rest Eurocard mastercard.

About the trek itself:

The trek itself wasn’t too hard although some of the more hilly parts could be somewhat challenging under these conditions. Besides that we also encountered legions of leeches. I think I got 4 out of my shoe when we took a break halfway through our hike the first day and even then I seemed to have missed one on my upper arm that had been gorging on my blood for a while because it was already pretty fat. We slept in a fairly large cave that night underneath the bats. The food, chicken curry and rice, that was prepared was surprisingly good and this was not only because of the appetite we worked up. During the evening we did a little walk around and saw two porcupines walking through the jungle, one of which even entered our cave not 5 meters from where we slept. A cool experience and luckily no big predators visited us in the middle of the night. The next day we went to a smaller cave that was infested with bats and saw a small snake hidden away in some small hole in the cave. The second day was also filled with more good conversations and ended after a long walk and a short visit to a local indigenous village with people still living traditionally. Here we learned something about their way of life and learned to shoot a blowpipe before we headed back to the hostel for a very welcome shower. The next day I chilled at the hostel with Katy and Anne-Lotte in order to get some laundry done so I could return to Kuala Lumpur with clean clothes to get my phone repaired. It had unfortunately given out during one of the first hikes I took in this park.