Waar het Oosten en het Westen elkaar ontmoeten /

Waar het Oosten en het Westen elkaar ontmoeten / where east and west meet each other.

waar het oosten en het westen elkaar ontmoeten

De heenreis:
Mijn eerste ontmoeting deze reis was er een met mezelf. Toch wel spannend weer zo’n reis dankzij de spanning en onzekerheid die dit met zich mee brengt. Gevoelens waar ik liever aan ontsnap, maar ook meteen een eerste mogelijkheid om te oefenen met het Boeddhistische gedachtegoed. Een belangrijke vaardigheid uit het Boeddhisme is het leren leven in het moment. Niet wachten op de toekomst, maar de aandacht bij het hier en nu houden om te zien wat er uit het heden te halen valt. Makkelijk gezegd, maar omstandigheden creëren hier voor mij wel een mooie uitdaging. Om de aandacht juist te vestigen op het gevoel wat je het liefste weg wil hebben. De spanning vooraf, al meteen geen rijdende treinen van het eerste vertrekstation, ouders die je wegbrengen en dezelfde (of nog meer) spanning voelen, vertraging met het vliegtuig (waardoor ik mijn overstap in Moskou miste) en een voor mij volledig nieuwe reisbestemming zorgden voor voldoende uitdaging om de aandacht op het nu gericht te houden. Ik beschouw het echter wel als een goed voorteken dat ik met iedere stap die ik maakte me juist weer rustiger voelde worden, meer kon genieten van het moment en mijn focus kon verleggen naar de mooie tijden die ongetwijfeld gaan komen. Gelukkig waren er ook een aantal helpende factoren. Dankzij mijn eerdere reiservaring voel ik me inmiddels aardig op mijn gemak op vliegvelden, ben ik eigenlijk de hele reis begeleid door de rustgevende klanken van Alt-J’s debuut album (https://www.youtube.com/watch?v=vUdcT-if0vo) , heb ik een natuurlijk vertrouwen in de toekomst en kunnen rationele gedachtes mijn emoties in evenwicht houden. Daarnaast zijn er ook een aantal omstandigheden geweest die de reis toch vooral tot een aangename reis hebben gemaakt. Zo was ik het vliegtuig in Moskou nog niet uit of stonden er al mensen van de vliegmaatschappij klaar met een nieuwe boarding pass voor een vlucht die nagenoeg perfect aansloot op mijn vertraagde aankomst. Juist hierdoor ontstond een tweede ontmoeting met een drietal Nederlanders die allemaal in hetzelfde schuitje zaten als ik. Door de luchtvaartmaatschappij werden we bij elkaar in het vliegtuig gezet. Het tweede (en langste deel) van mijn vlucht heb ik dus al meteen contacten kunnen leggen. Een fijne bijkomstigheid was dat ik dankzij dit ‘toeval’ gelijk een taximaatje gevonden die al meerdere keren in Thailand was geweest en me dus perfect kon helpen om het laatste stukje van de reis naar het hostel te maken.

Start in Bangkok:
Natuurlijk moe van het lange reizen kwam ik ook in een bijzonder leuk klein hostelletje aan, waar je persoonlijk werd begroet door een vloeiend Engels sprekende eigenaresse die gelijk een heerlijke Thaise lunch voor me heeft gemaakt. De kleinschaligheid van dit hostel geeft het een heel familiair gevoel wat versterkt wordt door de vanzelfsprekendheid waarop je hier met elkaar in gesprek raakt. Op initiatief van de eigenaresse hebben we met een klein groepje bloemstukjes gemaakt in het kader van het Loy Krathong festival. De kerstukachtige bloemstukken worden voorzien van een paar kaarsen en wierrook en brandend op een rivier of meer gezet als offering aan Boeddha. Hier heb ik tevens Hans ontmoet, een 56 jarige Duitser, met wie ik de volgende dag een gouden tempel in Bangkok ben gaan bezoeken. Bij terugkomst hiervan had er een Litouwse dame ingecheckt die we uitgenodigd hebben voor een etentje in een Thais restaurant. Op onze beurt zijn we de volgende dag met haar en nog een Duitser naar een drijvende markt geweest. Dat is het mooie van het backpacken hoe de ene ontmoeting zo de andere opvolgt die vervolgens weer leiden tot mooie ervaringen.

Eerste indruk Bangkok:
Bangkok is met ruim 8.000.000 inwoners de grootste stad van Thailand, maar heeft ondanks deze metropolis status een relaxte ontspannen vibe. De inwoners zijn vriendelijk, respectvol en behulpzaam. Vrijwel iedereen spreekt hier voldoende Engels voor de noodzakelijke communicatie en het wordt gewaardeerd als je een poging doet tot Thais spreken met woorden zoals hallo en dank je wel. Wat verder opvalt is dat om de andere winkel wel een massagezaak zit er ondanks de chaos in het verkeer weinig stress en haast lijkt te zijn. Invoegers wordt de ruimte gegeven en er wordt nauwelijks getoeterd. Veel (reclame)borden zijn zowel in het sierlijke Thaise schrift geschreven als in de Latijnse letters wat de stad een internationaal ‘gevoel’ geeft. In mijn eerste drie dagen hier heb ik slechts een kleine indruk van stad op kunnen doen en de meeste hoogtepunten nog even gelaten voor wat ze zijn. Ik heb namelijk besloten om eerst naar het Noorden te reizen naar Chiang Mai en Chiang Rai. Dit deel van Thailand staat bekend om de wat rustigere en Boeddhistische kenmerken. Ook is dit een mooie uitvalsbasis voor de Thaise jungle. Het plan is om een periode van een week of 2 in dit gebied te verblijven en dan door te trekken naar Laos. Zo kan ik niet alleen een mooi rondje maken om weer terug te komen naar Bangkok, waar Coen (een goede vriend) op 23 December naar toe komt, maar kan ik tegelijkertijd mijn visum verversen wat na aankomst maar dertig dagen geldig is. Om mijn eerste dagen Bangkok af te sluiten zijn we eerst nog een avondje naar een salsabar geweest waar ik er tot mijn spijt ben achter gekomen dat ik al mijn salsavaardigheden (voor zover die al aanwezig waren) weer volledig ben verleerd. Gelukkig ondanks dat toch een leuke avond gehad. Tot zover mijn eerste ‘echte’ blog van deze reis. Iedereen echt super bedankt! voor het lezen de ontelbare berichtjes op facebook en vele appjes. Het zijn er te veel om ze allemaal te beantwoorden.


___________________________________________________________

Where east and west meet each other

The road to Thailand:
My first meeting during this trip was one with myself. It is thrilling to take a journey like this, thanks to the tension and uncertainty that comes along with it. Feelings which I would rather escape from, but also my first opportunity to practice some Buddhistic values. An important skill in Buddhism is learning to live in the moment. Not waiting for the future, but keeping your attention in the here and now and trying to see what the present moment can bring. It’s easily said but circumstances created a nice challenge for me. To focus my attention on the feeling that I would rather not feel. The tension beforehand, no departing trains from my starting station, parents dropping you off feeling the same (or more) tension as I do, delays with the flight (which caused me to miss my connecting flight in Moscow) and a for me totally new travel destination supplied plenty of challenge to keep my attention in the here and now. I consider it a good omen thought that I felt more and more calm with completing each leg of my trip, allowing me to focus more on the good times that were undoubtedly coming. Luckily there were plenty of helping aspects in this regard too. Thanks to my previous travel experience I feel quite comfortable at airports, have I been accompanied by the relaxing sounds of Alt-J’s debut album (https://www.youtube.com/watch?v=vUdcT-if0vo), my natural faith in the future and are my rational thoughts able to balance out my emotions. Thankfully there have also been some encouraging circumstances that made the trip more pleasant. As soon as I left the plane in Moscow an employee of the airline company was waiting for me with a new boarding pass for a near perfect connecting flight to Bangkok. Thanks to this I was put on the plane next to a few fellow countrymen that all had the same schedule as me. So the second (and longest) flight I was seated next to some travel company. An additional advantage to this ‘coincidence’ was that I was able to find a buddy to share a taxi with to the centre of Bangkok. This person had travelled to Thailand several times before so was perfectly able to help me out in getting to the hostel.

Start in Bangkok:
Naturally I was tired from the long trip, but I arrived in a especially cosy hostel where I was being personally greeted by the owner who spoke fluent English and made a delicious Thai lunch for me. The small scale of this hostel gives it a family-like atmosphere which is being amplified by the easiness where conversations start here. For the first night we were being invited by the owner to make small flower pieces as part of the Loy Krathong festival. Candles and incense was being added to these Christmas-like flower pieces so we could set them afloat and burning on a like or river as an offering to Buddha. This is also where I met Hans a 56 year old German fellow, with whom I went to the temple of the golden mount the next day. Returning from this a Lithuanian lady had checked into our room which we invited for dinner at a Thai restaurant. Following this we went with her and another German guy to one of the floating markets around Bangkok the next day. This is the beauty of backpacking seeing how one meeting naturally leads to another and to good experiences.

First Impression of Bangkok:
With over 8.000.000 inhabitants Bangkok is the largest city of Thailand, but despite this metropolitan status has a relaxt vibe to it. The people here are friendly, respectful and willing to help. Almost everyone speaks enough basic English here to get by and they appreciate any attempt of you speaking Thai, with expressions like hello and thank you. What I found striking was seemingly every other store being a massage place and that despite the chaos in traffic there seems to be a distinct lack of stress and haste. Mergers in traffic are given space, and there is next to no honking of the car horn. Many of the (advertising) signs are written in both the graceful Thai writing as in Latin letters, furthering the cities international feel. During my firs 3 days I have left many highlights for what they are because I have decided to travel to the North to the Chiang Mai and Chiang Rai region. This part of Thailand is known for its quieter and Buddhistic trademarks. On top of that is also a good base of operations for the Thai jungle. My plan is to stay for about 2 weeks in this global area in order to continue my journey into Laos. This way I’ll be able to make a nice circle back to Bangkok and be there in time for me to pick up my friend Coen on the 23rd of December. It also allows me to refresh my visa which is only valid for 30 days. Finishing my first 3 days in Bangkok we went to a salsa bar. To my regret I had to ascertain that my salsa skills (as far as they ever existed) have faded into nothingness. Despite that I managed to have a good night though. So far for my first ‘real’ travel blog. Everyone I can’t thank you enough for the innumerable messages on Facebook and WhatsApp. There are to many for me to be able to answer them all.